çiçeklerime, geleceğimin bahçesinde su veriyorum
şimdiki zaman; kayıp denizlere dönük veranda
 |
akşam esintileriyle
içime kaçışlarım,
üşümemeyeyim ben!
ve yeniden o bahçe,
boşa akıttığım su...
inanç!
içimde yeniden yeniden varetmeye uyandığım sabahları unutsam,
bu kadar yorgun hissetmem kimbilir
ahh suya ağıt, çiçeğe tesellimtrak izahlar...
aynadaki izimin kaşları çatık
siyaha çalan düşünce bulutlarının yağmur nazı ruhumda
ve noktası sonsuzlukta konulmuş bi hikayenin
girişinin sancısı
bi' kaç tane kalan hayallerimin dizlerindeyim, uyuyayım
sabah olsun!
kayıp denizlerden ılık bi' rüzgar tadayım
çiçeklerin fısıltısı...
düşümde, su;
"ben yolumu bulurum" diyor, emin kendinden
inanmak istiyorum işte
ben bulamasam da yolumu bir türlü
çiçeklerim solmayacak
'düş bahçeleri'mde.
